Psychoterapia systemowa pozwala ujrzeć pacjenta w szerszym kontekście psychospołecznym, włączając w system rodzinny pacjenta oraz poszczególnych członków rodziny. W podejściu systemowym ważne są relacje pomiędzy członkami rodziny, więzi jakie ich łączą, jak również granice i reguły według których funkcjonuje rodzina. Reguły te maja głębszy, często nieuświadomiony przekaz i moc, które narzucają sposoby i schematy komunikowania się poszczególnych członków rodziny z sobą i między sobą. Dlatego też stosuję to podejście do pracy zarówno w terapii rodzin i par, jak również w pracy z pacjentem indywidualnym, przywołując historię rodziny, zasady i reguły rządzące w rodzinie, hierarchie wartości poszczególnych członków rodziny poznaję tworząc z pacjentem genogram – narzędzie pracy terapeuty systemowego. Często te nieświadome przekazy i reguły utrudniają jednostce swobodne i szczęśliwe funkcjonowanie i budowanie własnej, odrębnej tożsamości. Celem spotkań psychoterapeutycznych jest uzyskanie świadomości siebie („kim jestem?”), zrozumienie własnych potrzeb oraz poznanie własnych zasobów. Poznanie siebie, daje możliwość rozumienia własnych emocji i myśli, konstruktywne ich wyrażanie oraz kontrolowanie, pozwala również na zdrowe i satysfakcjonujące tworzenie bliskich relacji z innymi ludźmi, bez zagrożenia dla swojej autonomii.
